Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ



Στις 16/2/2018,  είχαμε τη μεγάλη χαρά να μας επισκεφθούν στους χώρους του σχολείου οι μαθητές  της Στ΄ τάξης του 46ουΔημοτικού Σχολείου Πειραιά . οι οποίοι μας χάρισαν στιγμές χαράς και κεφιού !!
Ευχαριστούμε πάρα πολύ τους υπέροχους μαθητές
 της Στ΄ τάξης του 46ου Δημοτικού Σχολείου Πειραιά καθώς και τους εκπαιδευτικούς κα Σωτηροπούλου Ιωάννα και κ. Μπαραμπάντη Νίκο που έκαναν ακόμα πιο όμορφη την ημέρα μας!
Μας παρουσίασαν ένα θεατρικό δρώμενο, χόρεψαν το γαϊτανάκι, μας χάρισαν θαυμάσιες, χειροποίητες μάσκες καθώς και έναν αρλεκίνο που οι ίδιοι είχαν ζωγραφίσει και όλοι μαζί χορέψαμε αποκριάτικα παραδοσιακά τραγούδια!!
Ένα διαδραστικό παιχνίδι  εξελίχθηκε  καθ όλη τη διάρκεια του δρώμενου , σκόρπισε άπειρη μαγεία, χαμόγελα ζωντανεύοντας και ενεργοποιώντας το παραμυθιακό, την φαντασία, το όνειρο δίνοντας τη δυνατότητα  στα παιδιά και των δύο Σχολείων να προσεγγίσουν, στο μέτρο και στις δυνατότητες της κάθε πλευράς, την έννοια της διαφορετικότητας καθώς και την αποδοχή του «διαφορετικού άλλου».
.Πρόκειται  για μια προσπάθεια προσέγγισης και αναζήτησης του κοινωνικού μέσα από μια βιωματική - συμμετοχική διαδικασία.
Οι μικροί μας μαθητές μέσω της διαδικασίας του δρώμενου  χάρηκαν, αλληλεπίδρασαν , έμαθαν, ΄΄ φούσκωσαν'' από χαρά και ξενοιασιά.
 Το δρώμενο  γίνεται όχημα για περαιτέρω διερεύνηση:
- της συναισθηματικής αλληλεπίδρασης
- της κοινωνικής αλληλεπίδρασης
- μιας εναλλακτικής επικοινωνίας
- της αισθητηριακής  κινητικής προσέγγισης
- των κοινωνικών δράσεων
που τόσο έχουν ανάγκη τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού!!!
  Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε εκ μέρους των μαθητών , του προσωπικού και του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας να  ευχαριστήσουμε  το σχολείο σας για  την έξοχη πρωτοβουλία κοινωνικής  δράσης και αλληλεγγύης που αναλάβατε και η οποία ήταν τόσο ευεργετική για τη σχολική μας μονάδα , όσο ελπίζουμε και πιστεύουμε και για τους δικούς σας μαθητές.
 Όταν η διαφορετικότητα γίνεται κομμάτι της ζωής μας, μιας επίπονης διαδικασίας και συνάμα τόσο απελευθερωτικής, ...τότε ανοίγεται χώρος για την υπέρβαση! Τη δυνατότητα να ευτυχήσουμε παρά τη δυσκολία..!